Obiekt w stylu pałacowym powstał wg projektu Juliusza Junga i Hilarego Majewskiego przy ul. Nowo-Targowej (obecnie ul. Sterlinga) i zachował się do dziś. Pierwotnie szpital był przeznaczony dla ludności żydowskiej, znajdowała się w nim synagoga oraz koszerna kuchnia. W okresie międzywojennym leczeni byli już jednak wszyscy – bez względu na wyznanie. Zaraz po wojnie w budynku szpitala mieściły się koszary. W 1947 r. ponownie otwarto placówkę jako Szpital Kliniczny AM im. Seweryna Sterlinga, gdzie powstała znana klinika kardiologiczna kierowana w latach 1958–1983 przez prof. Jana Molla. W 1969 r. właśnie tutaj podjęto pierwszą w Polsce próbę przeszczepu serca.
Rodzina Poznańskich ufundowała jeszcze jedną dużą placówkę medyczną. Towarzystwo Akcyjne Wyrobów Bawełnianych „I.K. Poznański” wybudowało dla robotników i ich rodzin szpital przy ul. Drewnowskiej 75. W czasie I wojny światowej był tam lazaret dla rannych żołnierzy walczących w bitwie o Łódź. Od 1915 r. szpital ponownie służył robotnikom zakładów Poznańskiego. W okresie II wojny światowej obiekt znalazł się w granicach Litzmannstadt Ghetto jako Szpital Gettowy nr 2, który podczas tzw. Wielkiej Szpery zlikwidowano, a pacjentów zgładzono w obozie w Chełmnie nad Nerem. Po wojnie działało tam przez lata Wojewódzkie Centrum Ortopedii i Rehabilitacji Narządów Ruchu im. Radlińskiego.
