W filmie o Jerzym Kuleju łódzka hala zamieniła się w areny z Tokio i Meksyku, w których podopieczny legendarnego Feliksa Stamma w latach 1964 i 1968 zdobywał olimpijskie złoto w wadze lekkopółśredniej. W trakcie kręcenia zdjęć na zaimprowizowanych trybunach siedziała grupa statystów. Patrząc na nich, można było sobie jedynie wyobrazić, jak hala wyglądała podczas spotkań, które na żywo oglądało ponad 10 tys. widzów! Po raz pierwszy szczelnie wypełnili trybuny w 1957 r., gdy podczas uroczystego otwarcia Pałacu Sportu doszło do bokserskiego starcia reprezentacji Polski i Republiki Federalnej Niemiec.
Olimpijska potęga
Łódź mogła się wówczas pochwalić m.in. pięcioma olimpijczykami w boksie. Już w roku 1924 w Paryżu wystąpiło trzech zawodników Łódzkiego Klubu Bokserskiego: Eugeniusz Nowak (waga średnia – 72,6 kg), Jan Gerbich (waga półciężka – 79 kg) oraz Tomasz Konarzewski (waga ciężka – powyżej 79,4 kg). W roku 1936 w Berlinie wystąpił Henryk Chmielewski z ŁKP (waga średnia – 72,6 kg), a w późniejszych latach grono łódzkich olimpijczyków powiększyli bokserzy Gwardii: Zbigniew Piórkowski (Melbourne 1956; waga średnia – 75 kg), Ryszard Pasiewicz (Montreal 1976; waga średnia – 75 kg), Leszek Borkowski (Montreal 1976; waga kogucia – 54 kg) i Henryk Pielesiak (Moskwa 1980; waga papierowa – 48 kg), a także Józef Reszpondek z Widzewa (Monachium 1972; waga kogucia – 54 kg). W Pałacu Sportu tłumy kibiców oglądały natomiast rywalizację w bokserskich mistrzostwach Polski (1958, 1967, 1979, 1989) oraz meczach międzynarodowych (m.in. Polska – ZSRR).
Złoty ŁKS
W 1927 r. rozegrano pierwsze drużynowe mistrzostwa kraju w boksie. Trzy lata później po brązowy medal w tych rozgrywkach sięgnął łódzki Sokół. W roku 1931 na najniższym stopniu podium stanęła ekipa IKP, która później dwa razy zdobyła wicemistrzostwo kraju (1936, 1937). Tuż po zakończeniu II wojny światowej najlepsi w Polsce byli pięściarze Łódzkiego Klubu Sportowego, którzy w latach 1947 i 1948 sięgali po złoto. Gdy zdobywali drugi tytuł, na trzecim miejscu sklasyfikowana była Tęcza Łódź. W roku 1963 brąz wywalczyła Gwardia.
Młodzieżowe sukcesy
To już historia, do której wracamy chociażby w takich momentach, jak wspomniany na początku film w reżyserii Xawerego Żuławskiego. Pałac Sportu przy ul. Skorupki oraz łódzki boks chwile świetności mają już dawno za sobą. Nie oznacza to jednak, że w jednej z najpopularniejszych przed laty sportowych dyscyplin w naszym mieście nic się nie dzieje. Co prawda na seniorskie sukcesy na miarę tych sprzed lat nie możemy w tej chwili liczyć, ale w kategoriach młodzieżowych jest już znacznie lepiej. W ministerialnej klasyfikacji klubowej za rok 2023 w rywalizacji młodzieżowej najwyżej sklasyfikowanym łódzkim klubem bokserskim był UKS Włókiennik (31. miejsce, 45 pkt.). W rankingu znalazły się też cztery inne kluby z naszego miasta: ŁKS Boks (75. miejsce, 21 pkt.), UKS Victoria (110. miejsce, 1 pkt), KS Shark (140. miejsce, 7 pkt.) oraz RKS (147. miejsce, 6 pkt.).
Nadzieje na przyszłość
Indywidualnie w ostatnim okresie najwięcej powodów do zadowolenia miała z Amelia Kostrzewa. Reprezentantka ŁKS-u Boks w minionym roku po raz trzeci z rzędu zdobyła mistrzostwo Polski juniorek (kategoria 70 kg), a na swoim koncie ma też złoty medal mistrzostw Europy kadetek. Za swoje wyniki wraz z trenerem Grzegorzem Golińskim otrzymała wyróżnienie podczas grudniowej gali w Opocznie, gdzie świętowano jubileusz 100-lecia Okręgowego Związku Bokserskiego w Łodzi. Być może za jej sprawą już niedługo łódzki boks ponownie będzie mógł liczyć na sukcesy w seniorskiej rywalizacji.
