Henryk Jan Józewski uczęszczał do gimnazjum w Kijowie, potem podjął studia matematyczne. Działał w polskich konspiracyjnych organizacjach młodzieżowych, w 1914 r. wstąpił do PPS-Frakcji Rewolucyjnej, tworzył struktury POW w Kijowie, którymi kierował do 1919 r. W kwietniu 1920 r., po zawarciu umowy pomiędzy Piłsudskim i Petlurą, został wiceszefem MSW w rządzie Ukraińskiej Republiki Ludowej. Był jednym z organizatorów zamachu majowego w 1926 r. i pełnił potem funkcję szefa gabinetu premiera.
Wojewoda łódzki
W 1928 r. został mianowany wojewodą wołyńskim, gdzie przez dziesięć lat wprowadzał program asymilacji ludności na Kresach, co krytykował obóz narodowy. W kwietniu 1938 r. został przeniesiony na stanowisko wojewody łódzkiego. Druga wojna światowa to okres walki w konspiracji – w Komendzie Głównej Służby Zwycięstwu Polski i w Związku Walki Zbrojnej.
Pejzaże i portrety
Po wojnie związał się z organizacjami NIE i WiN. W 1953 r. został aresztowany przez UB i skazany na dożywocie, które zmieniono na 12 lat więzienia. Na fali amnestii w 1956 r. Józewski wyszedł na wolność i zajął się malarstwem, tworząc głównie pejzaże i portrety, które znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie. Polityk i artysta zmarł 23 kwietnia 1981 r. i spoczął na Powązkach.
