Znajdująca się przy ul. Zgierskiej 256 zajezdnia Helenówek powstała w 1922 roku jako czołowa zajezdnia Łódzkich Wąskotorowych Elektrycznych Kolei Dojazdowych. Była odpowiedzią na dynamiczny rozwój transportu miejskiego jaki nastąpił na przełomie XIX i XX wieku.
Łódź była pierwszym miastem na terenie zaboru rosyjskiego i dziesiątym w całym ówczesnym Cesarstwie Rosyjskim w którym uruchomiono elektryczną komunikację tramwajową. W mieście nigdy nie było tramwajów konnych, chociaż istniały plany stworzenia opartego na nich transportu publicznego. Po wprowadzeniu elektrycznego transportu opinia publiczna ze zdziwieniem mówiła o „tramwaju co bez konia chodzi”.
Zajezdnia Helenówek we wsi Radogoszcz
Zbudowana w ówczesnej wsi Radogoszcz zajezdnia początkowo obsługiwała tylko kursy do Zgierza, następnie także do Ozorkowa. Od lat 40. wraz ze zmianą granic Łodzi znalazła się w obrębie miasta i administrowana była przez niemieckie Litzmannstädter Elektrische Zufuhrbahnen.
Po wojnie przywrócono polską nazwę przedsiębiorstwa, a w 1948 zlikwidowano Łódzkie Wąskotorowe Elektryczne Koleje Dojazdowe. Zajezdnię przekazano Miejskim Zakładom Komunikacyjnym, przekształconym w 1951 w MPK Łódź. Kilka lat później zaczęto obsługiwać linie miejskie, powstała więc potrzeba przebudowy i rozbudowy całej infrastruktury, która nastąpiła na przełomie lat 50. i 60. W latach 1997-2002 na terenie zajezdni tworzono tramwaje Konstal 803N, a także przechowywano wagony prywatne.
Zajezdnia Helenówek funkcjonowała do 2012 roku, zlikwidowano ją z powodu złego stanu technicznego. Teraz znów rozpoczyna się jej nowa karta.
