Kariera Sławosza Uznańskiego zaczęła się od solidnych fundamentów – ukończenia z wyróżnieniem kierunku elektronika i telekomunikacja na Politechnice Łódzkiej w 2008 roku. Już w czasie studiów dał się poznać jako student wybitnie zdolny, pracowity i zaangażowany, osiągający znakomite wyniki. Jego praca magisterska, napisana po angielsku, nosiła tytuł “Automatic power measurements and power-driven synthesis techniques on Xilinx FPGAs” i powstała po 5-miesięcznym stażu w firmie Xilinx we francuskim Grenoble. Praca ta – realizowana pod kierunkiem dr. hab. Zygmunta Cioty, prof. PŁ oraz prof. Sébastiena Le Nours – już wtedy pokazywała, że Sławosz myśli o projektach, które mogą znaleźć zastosowanie daleko poza Ziemią.
Rok 2008 był przełomowy – oprócz dyplomu z PŁ, Uznański uzyskał również tytuł magistra inżyniera na Uniwersytecie Nantes i tytuł inżyniera na Politechnice w Nantes. Trzy prestiżowe dyplomy z dwóch krajów w jednym roku – to nie przypadek, ale świadectwo ambicji i konsekwencji.
W 2011 roku obronił z wyróżnieniem doktorat z elektroniki na Uniwersytecie Aix-Marseille we Francji. Już wtedy jego zainteresowania krążyły wokół technologii kosmicznych i promieniowania – kluczowych zagadnień w inżynierii kosmicznej.
Dalszą część artykułu znajdziesz poniżej.
CERN – poligon doświadczalny przyszłego astronauty
Doświadczenie zdobyte w CERN, jednej z najważniejszych instytucji naukowych świata, okazało się dla Sławosza Uznańskiego bezcenne. W Genewie pracuje jako operator Wielkiego Zderzacza Hadronów (LHC) – urządzenia równie skomplikowanego jak Międzynarodowa Stacja Kosmiczna. To właśnie w CERN prowadził badania nad niezawodnością elektroniki w ekstremalnych warunkach i projektował systemy odporne na promieniowanie – czyli dokładnie takie, jakie są potrzebne w przestrzeni kosmicznej.
Od 2017 roku odpowiada za system kontroli mocy – kluczowy element infrastruktury LHC. Jego kompetencje w zakresie niezawodnych systemów elektronicznych, doświadczenie w pracy w środowisku wysokiego ryzyka oraz znajomość zarządzania dużą infrastrukturą naukową sprawiły, że był naturalnym kandydatem do ESA.
Od inżyniera do astronauty
Ale Uznański to nie tylko naukowiec i inżynier. To również wykładowca i popularyzator wiedzy – prowadził wykłady z projektowania systemów kosmicznych na międzynarodowych szkołach inżynierskich (SERESSA 2014 i 2021), współorganizował warsztaty między CERN i NASA oraz uczestniczył w projektach dla sektora prywatnego i publicznego – od satelity ICEYE po PW-SAT2 i EagleEye.
Jest współautorem ponad 50 publikacji naukowych oraz autorem książki o wpływie promieniowania na elektronikę. Taka wiedza i doświadczenie to ogromny atut na pokładzie stacji kosmicznej, gdzie każda awaria może mieć poważne konsekwencje.
Dalszą część artykułu znajdziesz powyżej.
Pasja i charakter
Nie mniej istotny od wiedzy jest charakter. Sławosz Uznański nie tylko zna się na elektronice i systemach kosmicznych – jest również człowiekiem wytrzymałym fizycznie i odpornym psychicznie. Jego pasją są wysokogórskie wędrówki po Himalajach, które stanowią doskonały trening odporności na stres i trudne warunki – podobne do tych, jakie panują w przestrzeni kosmicznej.
- ZOBACZ TAKŻE: Setki atrakcji na 602. Urodziny Łodzi! Pikniki, wycieczki, koncerty, zabytkowe pojazdy
Polak wśród gwiazd
Zaczynając od sal wykładowych Politechniki Łódzkiej, przez laboratoria we Francji i hale CERN, Sławosz Uznański udowodnił, że z Łodzi można polecieć w kosmos. A jego historia to nie tylko opowieść o sukcesie – to inspiracja dla całego pokolenia młodych inżynierów i naukowców w Polsce.
