Rodzina Josefa Buchmanna mieszkała przy ul. Zgierskiej, niedaleko Bałuckiego Rynku. Jego dziadek ze strony matki był gabajem, czyli osobą, która opiekowała się synagogą. Grób dziadka, podobnie jak innych członków rodziny, znajduje się na łódzkim cmentarzu. W 1940 r., kiedy Niemcy zamykali łódzkich Żydów w getcie, Buchmannowie zostali w swoim mieszkaniu. Ojciec Josefa zmarł na zapalenie płuc, a Josef i jego cztery siostry pracowali aż do likwidacji getta w sierpniu 1944 r., kiedy to trafili do Auschwitz. Josef przeszedł kilka obozów, a w Bergen-Belsen został wyzwolony przez Anglików.
W 1945 r. wrócił do Łodzi, ale siostry były w Słupsku, więc pojechał do nich, by przez Niemcy wyruszyć do Ameryki. Finalnie pozostał we Frankfurcie, gdzie swój biznes zaczynał od produkcji skarpetek, ale już w latach 50. stał się potentatem na rynku nieruchomości. W 1962 r. wybudował pierwszy we Frankfurcie drapacz chmur, a potem m.in. sławny Nordwestzentrum.
Od lat biznesmen funduje stypendia dla młodych naukowców. Do Łodzi przyjechał pod koniec lat 80., wspierał gminę żydowską, finansował porządkowanie cmentarza, a także nagrobki na polu gettowym. W 2004 r. przekazał 250 tys. euro na budowę stacji Radegast, natomiast w 2009 r. wsparł budowę pomnika w Parku Ocalałych. W 2009 r., podczas obchodów 65. rocznicy likwidacji Litzmannstadt Ghetto, został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi RP.
