W 1972 r. ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Pierwszym teatrem, z którym podjął współpracę w latach 1972–1973, był Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie. Później do 1978 r. występował w łódzkim Teatrze im. Stefana Jaracza. Od 1979 r. jest aktorem teatrów warszawskich: Komedii (1979–1981), Dramatycznego (1981–1984), Nowego (1988–1989) i Powszechnego (od 1990 r.). Zyskał dużą popularność dzięki rolom w serialach telewizyjnych, przede wszystkim dzięki postaci Leszka Góreckiego w „Daleko od szosy”, Michała Lindnera w „Matkach, żonach i kochankach” oraz Metyla w „Pitbullu”.
W 1977 r. na Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej w Olsztynie otrzymał nagrodę „Za stworzenie popularnych postaci telewizyjnych”, a chodziło oczywiście o serial „Daleko od szosy” w reż. Zbigniewa Chmielewskiego, który do dziś jest bardzo chętnie oglądany. Łodzianom jest bliski z uwagi na zdjęcia kręcone w naszym mieście i okolicach, udział wielu aktorów łódzkich scen oraz realistycznie uchwycony klimat Łodzi lat 70. XX w.
W latach 1992–1994 Krzysztof Stroiński występował w Kabarecie Olgi Lipińskiej, a w ostatnich latach objawił swoje możliwości w kilku obrazach fabularnych: „Lęk wysokości”, „80 milionów”, „Bilet na Księżyc”, „Pitbull. Ostatni pies” czy „Czarny sufit”, gdzie zagrał Jerzego Giedroycia.
