Budynek powstał w podwórzu naprzeciwko Grand Hotelu, w miejscu po spalonym w 1909 r. teatrze Victoria, prowadzonym wówczas przez Aleksandra Zelwerowicza. Po odbudowaniu obiektu urządzono tam najpierw profesjonalny tor wrotkowy Victoria Scating Palace, mieszczący się w dużej, piętrowej sali. Dopiero potem powstał tam kinematograf z prawdziwego zdarzenia, który z widownią na 1000 miejsc należał do największych w całym Królestwie Polskim.
Warszawski dziennikarz tak opisywał możliwości nowej sali: „Zastosowano tu najnowsze zdobycze techniki ku wygodzie i bezpieczeństwu publiczności, a więc centralne ogrzewanie, wentylację elektryczną, aparaty ssące do odkurzania. Pod względem bezpieczeństwa teatr ten stoi na wysokości największych wymagań. Dzięki szeregowi wyjść zapasowych, opatrzonych specjalnym mechanizmem, cała sala mieszcząca do 1000 widzów w jednej chwili może być opróżniona. Budowa gmachu i urządzenia wewnętrzne podjęte zostały z wielkim nakładem kosztów, ale też przeszły wszelkie oczekiwania i wymagania Łodzi”.
Warto przypomnieć, że Łódź miała już w tamtym czasie kilka kin, które znajdowały się na Piotrkowskiej, pomiędzy Nowym Rynkiem a ul. Przejazd – Optique Parisienne (Piotrkowska 15), Illusion (Piotrkowska 17), Arkadia (Piotrkowska 22), a także przy skrzyżowaniach głównej ulicy – The Bio Express (Zielona 2), Modern (Krótka 1), Odeon (Przejazd 2), Luna (Przejazd 1) czy Oaza (Główna 1).
