Ojciec Miecznikowski był jezuitą, do zakonu wstąpił w wieku 17 lat, a święcenia kapłańskie przyjął w 1950 roku z rąk prymasa Stefana Wyszyńskiego. W Łodzi pracował od 1967, gdzie był duszpasterzem akademickim. Angażował się zawsze po stronie idei niepodległościowej. Zyskał miano kapelana „Solidarności”.
Natychmiast po wprowadzeniu stanu wojennego (13 XII 1981 r.) przy kościele oo. Jezuitów, przy wsparciu kurii, utworzył Ośrodek Pomocy Uwięzionym, Internowanym i Ich Rodzinom. Ofiarom represji oferowano tam pomoc prawną i materialną.
Dążeniem ojca Stefana Miecznikowskiego było, by każda z rodzin represjonowanych działaczy przynajmniej raz w miesiącu otrzymała paczkę żywnościową. W zależności od zasobów magazynowych znajdowały się tam podstawowe produkty takie jak: mąka, ryż, cukier, herbata, kasza, sery, a czasami w owych czasach towary luksusowe, czyli kawa albo konserwy mięsne. Dla dzieci przygotowywano paczki z mlekiem w proszku, odżywkami oraz słodyczami. Do końca 1982 roku ośrodek udzielał stałej pomocy 300 rodzinom. Ze wsparcia prawnego, duchowego i materialnego korzystały setki osób internowanych i uwięzionych.
W 1992 ksiądz Stefan Miecznikowski otrzymał honorowe obywatelstwo Łodzi. W latach 90. XX wieku ojciec Miecznikowski pracował na Wybrzeżu. Zmarł w 2004 roku w Gdyni. Pochowany został w Łodzi w grobowcu jezuickim na Cmentarzu Katolickim na Dołach.
