Podczas strajku robotników w sierpniu 1907 r. Mieczysław podjął decyzję o zamknięciu zakładu. Przedsiębiorca słynął z nieustępliwości wobec żądań robotników. Po negocjacjach wznowił produkcję jedynie w oddziale tkalni. W piątek, 13 września 1907 r., w trakcie burzliwego spotkania z załogą w sprawie zapłaty zaległych 15 tys. rubli za czas przestoju strajkujący zamknęli go w pakowalni zakładów przy ul. Piotrkowskiej 242/250, bo właściciel nie chciał spełnić tych żądań. Robotnicy wypuścili wyższy personel, ale nadal trzymali fabrykanta pod kluczem. Gdy pod wieczór, po sześciu godzinach więzienia Silberstein ponownie odmówił wypłaty, jeden z robotników go zastrzelił.
Był to początek tragicznych wydarzeń, bo w odwecie – na mocy sądu wojennego – gen. Nikołaj Kaznakow kazał rozstrzelać następnego dnia siedmiu robotników i jedną robotnicę. Zabójca, Edward Feller, zbiegł do Niemiec, ale go ujęto i też skazano na śmierć. Kilkuset pracowników zakładów Silbersteina zesłano na Sybir lub skazano na roboty, natomiast ponad setka trafiła do więzienia. Bezwzględna postawa władz carskich nasilała się od czasu rewolucji czerwcowej 1905 r. oraz zabójstwa innego znanego łódzkiego fabrykanta – Juliusza Kunitzera, zastrzelonego w tramwaju dwa lata wcześniej.
