Zawrotna kariera
Był działaczem Narodowej Demokracji i innych organizacji endeckich, publicystą pism związkowych, a także członkiem Ligi Narodowej. Organizował Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”, a w marcu 1919 r. został radnym I kadencji Rady Miejskiej w Łodzi i został wybrany na wiceprezydenta Łodzi. W 1921 r. złożył jednak mandat radnego i zrezygnował z funkcji. W latach 1921–1923 kierował Wydziałem Gospodarczym w łódzkiej Kasie Chorych. W 1923 r. został ponownie wybrany na wiceprezydenta Łodzi, a od 1927 r., po tragicznej śmierci prezydenta Mariana Cynarskiego, przez kilka miesięcy pełnił obowiązki prezydenta Łodzi.
Śmierć z rąk okupantów
W 1933 r. w efekcie konfliktu politycznego rozwiązano Radę Miejską, a Wojewódzkiego mianowano komisarzem rządowym m. Łodzi. Funkcję tę sprawował do lipca 1935 r., a potem kierował przedsiębiorstwem Wodociągi i Kanalizacja m. Łodzi do wybuchu wojny. W listopadzie 1939 r. został aresztowany przez Niemców w ramach akcji wymierzonej przeciwko łódzkiej inteligencji. Prawdopodobnie pod koniec grudnia 1939 r. lub na początku 1940 r. został zamordowany w jednej z wielu egzekucji dokonanych w lasach ludźmierskich. Jego symboliczny grób znajduje się na Starym Cmentarzu, a na Olechowie jest ulica jego imienia.
