Wojciech Fiwek od 1950 r. pracował jako asystent reżysera i operatora w łódzkiej Wytwórni Filmów Oświatowych. W latach 1956–1959 studiował na Zaocznych Studiach Operatorskich PWSTiF w Łodzi. Jako samodzielny twórca zadebiutował filmem oświatowym w 1954 r. W sumie zrealizował ponad 30 filmów dokumentalnych, ale był także reżyserem kilku filmów dla młodzieży, takich jak np. „Antek” (1971) wg noweli B. Prusa, „Szansa Pigmeja” (1971), „Józia” (1977), „Pogrzeb świerszcza” (1978), „Jeśli serce masz bijące” (1980), „Czerwone węże” (1981) czy „Zielone kasztany” (1985).
Siedem stron świata
Wspólnie z Konradem Frejdlichem napisał trzy powieści młodzieżowe, w tym „Siedem stron świata”, która stała się kanwą popularnego w latach 70. XX w. serialu telewizyjnego z 1975 r. pod tym samym tytułem, a dla łodzian tym bliższego, bowiem przygody młodych bohaterów z blokowiska toczyła się na powstających wówczas w naszym mieście osiedlach. Jeszcze wcześniej spore uznanie przyniósł reżyserowi zaangażowany społecznie serial „Gruby”, nakręcony w 1972 r. Obrazy Fiwka nie zdobyły może takiej popularności, jak ówczesne serie: „Pan Samochodzik”, „Do przerwy 0:1”, „Podróż za jeden uśmiech”, „Wakacje z duchami”, czy „Stawiam na Tolka Banana”, ale były często pokazywane w TVP i chętnie oglądane. Z pewnością należą one do klasyki produkcji filmowej dla młodych widzów.
Twórca zmarł w Łodzi 6 marca 2020 r., spoczął na cmentarzu na Dołach.
