Karierę reżyserską zaczynał jako realizator socrealistycznych filmów dokumentalnych i oświatowych. W 1957 r. wyreżyserował swój pierwszy pełnometrażowy filmy fabularny „Pętla” wg opowiadania Marka Hłaski. Uznawany za jednego z najważniejszych twórców tzw. szkoły polskiej: „Pożegnania” (1958), „Jak być kochaną”(1962). Has zdobył jednak sławę przede wszystkim jako realizator późniejszych onirycznych adaptacji dzieł literackich, m.in. „Rękopisu znalezionego w Saragossie” (1964, wg Jana Potockiego), „Lalki” (1968, wg B. Prusa) oraz „Sanatorium pod Klepsydrą” (1973), opartej na prozie Brunona Schulza, którą doceniono na festiwalu w Cannes.
Gwiazda na Piotrkowskiej
W 1998 r. na ul. Piotrkowskiej odsłonięta została gwiazda reżysera, a w 2010 r. imię W.J. Hasa nadano krakowskiej Szkole Filmowej. Wybitny twórca filmowy ma również swoją ulicę w Nowym Centrum Łodzi, w której śladzie, obok Dworca Fabrycznego, otwarto 4 lipca 2022 r. podziemny tunel, dobrze znany łódzkim kierowcom. Artysta zmarł 25 lat temu w Szpitalu im. Barlickiego w Łodzi. Początkowo planowano jego pochówek na Cmentarzu Rakowickim w rodzinnym Krakowie, jednak ostatecznie spoczął w Łodzi, w Alei Zasłużonych na cmentarzu na Dołach.
