W 1909 r. do aparatu handlowego należało do 27 zakładów, a roczny obrót wynosił pół miliona rubli. Do I wojny światowej w Łodzi rozwinęła się także produkcja wyrobów sztukatorskich, gipsowych, kamieniarskich i szklanych. Pozostałe branże były reprezentowane przez zakłady garbarskie i rymarskie oraz tartaki i stolarnie. Pozycja gospodarcza naszego miasta w Królestwie Polskim rosła. Decydował o tym oczywiście przemysł włókienniczy, którego znaczenie nie uległo zmniejszeniu na początku XX w. Spadkowi liczby zakładów towarzyszył bowiem wzrost liczby robotników, a także wartości produkcji, która osiągnęła 72,4%.
ZOBACZ TAKŻE: Bałucki Rynek na starych fotografiach. Targowisko, dworzec tramwajowy i okres okupacji
W ogólnym bilansie nieco zmniejszyło się znaczenie przemysłu bawełnianego, ale do I wojny światowej zachowywał on pozycję dominującą. Z innych branż łódzkich jedynie papierniczo-poligraficzny, metalowy i drzewny odgrywały znaczniejszą rolę w Królestwie Polskim. Do 1913 r. stan ten nie uległ większym zmianom. Ważny był proces rozwoju handlu i usług, stymulowany przez stały wzrost liczby mieszkańców, która po 1910 r. przekroczyła 500 tys.!
