Łodzianie dla Niepodległej. Poznaj życiorysy bohaterów z 1918 roku

Generał Wojska Polskiego. W Łodzi ukończył szkołę średnią. W latach 1910–1912 był jednym z założycieli Polskiej Organizacji Skautowej, późniejszego Związku Harcerstwa Polskiego i tajnej organizacji gimnazjalnej „Samopomoc Koleżeńska”.

11 listopada 1918 roku był jednym z czołowych organizatorów rozbrajania Niemców w Łodzi. Stanął na czele zorganizowanego w tym celu starszego harcerstwa, stworzył z nich kompanie Wojska Polskiego i zasilił szeregi tworzącego się w Warszawie I. Harcerskiego Batalionu WP. Mianowany podchorążym, został zastępcą dowódcy 2 kompanii tegoż batalionu, który wszedł w skład 5 pułku piechoty Legionów. W jego szeregach, jako dowódca plutonu, a następnie kompanii i adiutant batalionu, przeszedł szlak Wilno – Dzwińsk – Kijów – Bitwa Warszawska, aż do końca wojny polsko-bolszewickiej w 1920 r. Odznaczony został m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Wojskowego Virtuti Militari. Zawodowy wojskowy, uczestnik Powstania Warszawskiego, dowódca Grupy Śródmieście.