Początkowo mieszkał w Poznaniu, później przeniósł się do Warszawy. Był uczniem Xawerego Dunikowskiego, a swoją pracownię miał w domu na Saskiej Kępie. W czasie powstania warszawskiego należał do Armii Krajowej i pracował w podziemnej fabryce amunicji. Po zakończeniu wojny zamieszkał w Wielkiej Brytanii, gdzie zmarł 29 kwietnia 1965 r. i został pochowany na cmentarzu w Brookwood.
- ZOBACZ TEŻ: Łódź, do której wracamy wspomnieniami. Papierowe migawki, burgery przy Centralu, Chinatown
W swoim dorobku Mieczysław Lubelski posiada szereg rzeźb sepulkralnych, m.in. nagrobek Ludwika Zamenhofa na cmentarzu żydowskim w Warszawie. Jego rzeźby zdobią kościoły w Poznaniu, Łodzi i Pabianicach. W latach 1921–1927 współtworzył poznańską grupę artystyczną Świt, a jego monumentalne pomniki ozdobiły kilka polskich miast, choć nie wszystkie przetrwały. Warto wspomnieć choćby o pomnikach: 15. Pułku Ułanów Poznańskich (1927), Poległym Saperom w Warszawie (1933), Legionisty w Pabianicach (1933), Władysława Jagiełły w Tuszynie czy Lotników Polskich na cmentarzu w Northolt w Wielkiej Brytanii (1947).
W styczniu 1926 r. Mieczysław Lubelski wygrał konkurs na projekt pomnika Kościuszki w Łodzi i na czas prawie czteroletniej pracy zamieszkał przy ul. Brzozowej. Pomnik na pl. Wolności został odsłonięty 14 grudnia 1930 r. Niemcy zburzyli go 11 listopada 1939 r., lecz po wojnie odbudowano go z udziałem twórcy, który przyjechał z Londynu. Pomnik ponownie odsłonięto 21 lipca 1960 r.
