Danuta Szaflarska – amantka polskiego kina karierę rozwijała w Łodzi. Uhonorowana w Alei Gwiazd

6 lutego 1915 roku w Kosarzyskach koło Piwnicznej urodziła się Danuta Szaflarska – aktorka filmowa i teatralna, która wystąpiła w ponad 40 rolach filmowych i 80 kreacji scenicznych.

W 1939 roku ukończyła Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej w Warszawie i zadebiutowała 14 września, już po wybuchu II wojny światowej na scenie Teatru na Pohulance w Wilnie. Dwa lata później wróciła do stolicy, gdzie grała w teatrach podziemnych, a także należała do AK (ps. Młynarzówna) i brała udział w powstaniu warszawskim jako łączniczka. Po wojnie występowała przez rok w Teatrze Starym, a następnie w łódzkim Teatrze Kameralnym Domu Żołnierza w latach 1946-1948.

„Zakazane piosenki" kręciła w Łodzi

W latach 40. uważana była za czołową amantkę polskiego kina, zagrała główna rolę w pierwszym powojennym, kręconym w Łodzi, polskim filmie fabularnym „Zakazane piosenki” (1946), a potem w komedii „Skarb” (1948). Jej zdjęcie zdobiło okładkę pierwszego numeru tygodnika „Film”. W późniejszych dekadach była znana przede wszystkim z ról komediowych na scenach kilku warszawskich teatrów. Grała także w teatrze i serialach tv i brała udział w słuchowiskach radiowych. W filmie odkryta została ponownie w latach 90. XX wieku – np. „pożegnanie z Marią” (1991), „Diabły, diabły” czy nostalgiczny obraz „Pora umierać” (2007).  Zarówno krytycy, jak i widzowie, cenili jej niezwykłą osobowość i temperament. Należy do grona najdłużej występujących aktorek, bo ostatnią rolę zagrała mając ponad 100 lat! Była wielokrotnie odznaczana i nagradzana, w tym również uhonorowana została gwiazdą na ul. Piotrkowskiej. Zmarła 19.02.2017 r. w Warszawie.

ДИВІТЬСЯ ТАКОЖ