Przymiotnik "roboczy" dotyczył spraw robotniczych, np. że Widzew to była robocza dzielnica, a robotnicy to ludzie roboczy. Co więcej, w codziennej gwarze miejskiej częściej używano określenia "robociarz" niż "robotnik", a popularne porzekadło głosiło, że Łódź to matka robociarzy. Robociarski status określał emocjonalnie pewną siłę, ale jednocześnie wskazywał pewne różnice społeczne, gdy np. ona pracowała w biurze, a on był zwyczajnym robociarzem.
Dawna gwara łódzka. Czym różni się roboczy od robotnego?
Łodzianie zawsze bardzo ciężko pracowali i przy masowej, ciągłej produkcji przemysłowej nie mieli za wiele wolnych momentów. Dziś o powszednim dniu pracy mówimy zwykle "dzień roboczy", choć dawniej w łódzkim języku dominowało określenie "dzień robotny".
