Początki tego miejsca sięgają 1938 r., kiedy powstała tu hala sportowa, nazywana halą bokserską, a w czasie okupacji działał tam niemiecki klub i organizowano różne uroczystości. 14 listopada 1945 r. na mocy dekretu Krajowej Rady Narodowej w miejscu hali sportowej przy ul. Łąkowej 25 utworzono właśnie WFF.
W grudniu 1945 r. rozpoczęto zdjęcia do pierwszego powojennego filmu – „Zakazane piosenki”, ale pierwszym zrealizowanym obrazem był krótkometrażowy „Wieczór wigilijny”. Premiera „Zakazanych piosenek” odbyła się 8 stycznia 1947 r. w warszawskim kinie Palladium. Początkowo reżyser Leonard Buczkowski i scenarzysta Ludwik Starski planowali zrobienie średniometrażowego dokumentu muzycznego, ale w 1946 r. zdecydowano wydłużyć go do pełnego fabularnego metrażu. Większość zdjęć powstała w Łodzi, w hali przy ul. Łąkowej, gdzie zrekonstruowano kilka warszawskich ulic.
- ZOBACZ TEŻ: Największe zbrodnie przedwojennej Łodzi. Dzieciobójczyni, morderstwo prezydenta i wampir
Pierwsza wersja została wycofana z kin i skierowana do poprawy (na polecenie władz), a nowa weszła na ekrany w 1948 r. Wycięto z niej 1/3 materiału i dokręcono inne sceny. Przez pół wieku film obejrzało w kinach ok. 15 mln widzów. W 1953 r. w WFF-ie powstał również pierwszy polski film barwny – „Przygoda na Mariensztacie”, a później – aż do 1998 r. kręcono tu setki obrazów kinowych i telewizyjnych.
