11 kwietnia 1940 roku z rozkazu Adolfa Hitlera, wcielona do III Rzeszy Łódź otrzymała nazwę Litzmannstadt na cześć pruskiego generała Karla Litzmanna (1850–1936), który wsławił się w bitwie o Łódź w 1914 r. i nazwany był „Lwem spod Brzezin”, gdzie rozegrały się najcięższe walki. Już od stycznia 1940 r. Łódź miała status miasta wydzielonego z niemieckim samorządem. Rozszerzono granice administracyjne m.in. o Brus, Chojny, Łagiewniki i Rudę Pabianicką, a obszar Łodzi powiększył się niemal czterokrotnie. Ulicom i placom nadano nowe niemieckie nazwy, np. Piotrkowska przemianowana została na Adolf Hitler Straße. Dotychczasowy herb Łodzi – złotą łódź w czerwonym polu, zmieniono na złotą swastykę na granatowym tle, czyli w barwach rodu Litzmannów. Miasto podzielono na cztery dzielnice według kierunków geograficznych: Ost, Süd, West i Nord, a później utworzono jeszcze piątą – Mitte (Śródmieście). Na czele miasta stał nadburmistrz, a zastępował go burmistrz. W skład władz wchodzili również nominowani przez nową administrację: asesorowie, radni i doradcy. Najdłużej funkcję nadburmistrza sprawował Werner Ventzki (urodzony w Słupsku w 1906 roku, zmarły w 2004 r., członek SS, a po wojnie działacz Związku Wypędzonych). Językiem urzędowym w mieście stał się oczywiście niemiecki. Masowo przesiedlano do Łodzi Niemców z krajów bałtyckich, Wołynia i Besarabii, którzy zajmowali mieszkania po zamkniętych w getcie Żydach i wypędzonych Polakach.
Kartka z kalendarza. Łódź zmieniła nazwę. Z rozkazu Hitlera stała się Litzmannstadt
Po wcieleniu do III Rzeszy Łódź nie była już Łodzią. Hitler zadecydował, że zmieni nazwę, by uhonorować pruskiego wojskowego.
