Łódka przecina prawie całe miasto ze wschodu na zachód, ale przez jego centralną część płynie podziemnym kanałem – znika w nim przy ul. Źródłowej, a opuszcza go w parku na Zdrowiu. Swoje źródła miała na Sikawie – wypływała spod tamtejszych wzniesień. Masowe wycinanie lasów doprowadziło jednak do zaniku jej źródeł. Dziś zasilana jest deszczówką, wodą z topniejącego śniegu oraz wodami drenażowymi, które przesączają się przez grunt w parkach Helenów i Staromiejskim do jej podziemnego kanału.
Przemysłowa Łódź
Łódka dała początek przemysłowej Łodzi. Nad rzeką swoje zakłady włókiennicze i pałace wznieśli Biedermannowie i Poznańscy, a Karol Sänger, Karol Anstadt i Bracia Ghelig założyli browary. Własną fabrykę zbudował też Ludwik Meyer (Mania). Nad Łódką położona była żydowska dzielnica z targiem i najstarszą łódzką synagogą oraz „letni salon Łodzi” – park Helenów.
Młyny nad Łódką
Teren parku Staromiejskiego zajmował kiedyś staw Grobelny, utworzony na Łódce, a przy nim młyn o tej samej nazwie, który z czasem został zamieniony w pierwszą w mieście maszynę włókienniczą. Dalej, przy współczesnej ul. Karskiego stał drugi młyn – Pielech, prawdopodobnie nazwany tak od jego właściciela-młynarza. Trzeci znajdował się na Mani, na terenie rządowego lasu, a czwarty – na Brusie.
Dolina Łódki
Łódka była niewielką, płytką, ale kapryśną strugą, często wylewającą w czasie wiosennych roztopów. Płynęła przez Stare Miasto w głębokiej dolinie. Do dziś dolinę tę dostrzeżemy w parkach Helenów i Staromiejskim. Stromo po jej stokach opadają ulice: Franciszkańska, Kilińskiego, Solna, Wschodnia i Nowomiejska. Jedyny zachowany do dziś w naturalnym stanie fragment pradoliny Łódki zobaczyć można wzdłuż ul. Beskidzkiej – rzeka płynie tu w znacznym zagłębieniu terenu.
>>Dalsza część artykułu znajduje się poniżej<<
