Placówka mieści się na obrzeżach Łodzi przy ul. Aleksandrowskiej 159, powstała na terenie dawnej posiadłości Kochanówka, której nazwa pochodzi od nazwiska jej dawnych właścicieli – rodziny Kochańskich.
Pierwsze lata działalności
Pierwszy wniosek o założenie w Łodzi przytułku dla obłąkanych złożył dr Jonscher w 1885 r. na posiedzeniu Łódzkiego Chrześcijańskiego Towarzystwa Dobroczynności. Powstał komitet, który rozpoczął zbiórkę funduszy, a darczyńcami również byli łódzcy przemysłowcy, m.in. Juliusz Kunitzer, Maurycy Poznański czy bracia Geyerowie. Zanim powstał szpital w Kochanówce, chorych psychicznie leczono w schronisku dla biednych przy ul. Dzielnej 52 (dziś ul. Narutowicza 50). W czasie I wojny światowej szpital został zbombardowany i poniósł ciężkie straty, ale dzięki staraniom kolejnego dyrektora, Antoniego Mikulskiego, powołano kolejny komitet, tym razem na rzecz odbudowy obiektu. Podczas II wojny światowej Niemcy dokonali eksterminacji pacjentów psychiatrycznych „Kochanówki” – zamordowano w sumie 840 osób.
Placówka działa do dziś w tym samym miejscu jako Specjalistyczny Psychiatryczny Zakład Opieki Zdrowotnej im. Józefa Babińskiego w Łodzi.
