Datę tę przyjmuje się za datę likwidacji zamkniętej dzielnicy żydowskiej, utworzonej na terenie Starego Miasta i części Bałut w 1940 r. Niemcy, realizując politykę totalnej zagłady, w obliczu słabnącej pozycji militarnej zarządzili na początku maja likwidację getta, które było wielkim obozem pracy i największym pod koniec wojny skupiskiem ludności żydowskiej na okupowanych terenach w Europie.
Auschwitz zamiast robót
Pierwszy transport, liczący 562 osoby, wyruszył z Łodzi 23 czerwca 1944 r. Odjeżdżających w cyniczny sposób pożegnali komendant Hans Biebow i szef gestapo Fuchs, zapewniając, że będą dobrze traktowani na robotach w Niemczech. W rzeczywistości transport ten (a także następne) trafił prosto do komór gazowych Auschwitz. Do 14 sierpnia 1944 r. odjechało łącznie 10 transportów z 7196 osobami. Kolejne grupy, złożone z załóg resortów krawieckich, miały odjechać 3 sierpnia 1944 r., jednak na wezwanie zgłosiło się zaledwie kilkadziesiąt osób. Zarządzono więc blokady, Niemcy obstawiali kolejne kwartały ulic, a wyłapywaną ludność kierowano do punktów zbornych lub bezpośrednio na stację Radegast. Ostatni transport odjechał z Łodzi 29 sierpnia 1944 r.
- ZOBACZ TAKŻE: Dawny Widzew w Łodzi i jego mieszkańcy. Te fotografie przeniosą Cię w czasie [ZDJĘCIA]
Tragniczny bilans
Litzmannstadt Getto, w którym jeszcze w lipcu 1944 r. znajdowało się ponad 70 tys. ludzi, przestało istnieć. Pozostało jedynie 800 osób z grup porządkowych, które potem trafiły do obozów. Łącznie przez łódzkie getto w latach 1940–1944 przeszło ponad 200 tys. Żydów, a pośród ofiar znalazła się jedna trzecia dawnych mieszkańców Łodzi.
