Był absolwentem Liceum Plastycznego w Warszawie oraz Szkoły Filmowej w Łodzi w 1975 r., autorem ponad 30 realizacji artystycznych: filmów fabularnych, krótkometrażowych i telewizyjnych, w tym kilku spektakli Teatru Telewizji, m.in. „Tanga” S. Mrożka. W pamięci publiczności pozostały zapewne obrazy fabularne Szulkina inspirowane nurtem science fiction: „Golem” (1979), „Wojna światów – następne stulecie” (1981), „O-bi, o-ba. Koniec cywilizacji” (1984) czy „Ga, ga. Chwała bohaterom” (1985), które przed 40 laty odczytywane były w wieloraki sposób, również na płaszczyźnie społeczno-politycznej. Niosły one także uniwersalne przesłanie dotyczące przyszłości naszej cywilizacji, dehumanizacji, zagrożeń ze strony sztucznej inteligencji, ograniczeń wolności czy pogrążonego w samotności człowieka przyszłości. Refleksje filozoficzne czy socjologiczne przekazane z elementami groteski i absurdu uczyniły z Szulkina filmowego wizjonera, a podejmowane w jego twórczości dylematy są nadal aktualne, a może jeszcze ważniejsze niż przed laty.
Piotr Szulkin. Reżyser, scenarzysta, litera, wieloletni wykładowca PWSFTviT w Łodzi
26 kwietnia 1950 r. w Gdańsku urodził się Piotr Szulkin (zm. 3 sierpnia 2018 r. w Warszawie) – reżyser, scenarzysta, plastyk, literat, profesor sztuk filmowych, wieloletni wykładowca PWSFTviT im. L. Schillera w Łodzi, który wykształcił wielu twórców młodego pokolenia filmowców.
