Potem otworzył własną aptekę przy ul. Konstantynowskiej 17 (obecnie ul. Legionów) z laboratorium farmaceutycznym. Ponadto założył Instytut Wód Mineralnych i Sztucznych przy ul. 6 Sierpnia 98. W 1914 r. uczestniczył w działalności Głównego Komitetu Obywatelskiego, działał w Sekcji Zaprowiantowania Miasta i pracach Komitetu Opałowego, rozdzielając żywność i opał mieszkańcom Łodzi. Działał również w Komitecie Obywatelskim Niesienia Pomocy Biednym, a także w Komitecie Tanich i Bezpłatnych Kuchni. W 1915 r. odmówił członkostwa w Radzie Miejskiej w Łodzi z nominacji władz okupacyjnych, za co trafił na pół roku do obozu jenieckiego.
Wiceprezydent Łodzi
Od 1919 r. wraz z Janem Stypułkowskim prowadził przez kilka lat wydawnictwo „Kurier Łódzki”. W 1923 r. został wybrany do Rady Miejskiej w Łodzi, do 1927 r. piastował funkcję wiceprezydenta miasta. Był jednym z inicjatorów budowy kanalizacji w mieście, budowy szkół, przedszkoli i zakładu rentgenowskiego, a także wzniesienia pomnika Tadeusza Kościuszki i utworzenia Nagrody Literackiej Miasta Łodzi. Był współtwórcą Stowarzyszenia Robotników Chrześcijańskich, działał w Chrześcijańskim Towarzystwie Dobroczynności, Komitecie Kolonii Letnich dla Biednych Dzieci, wspierał akcję „Kropla mleka”. Był również założycielem Stowarzyszenia Aptekarzy w Łodzi.
