Był synem urodzonego w Łodzi Hermanna Kissa i Emmy Grenig. Uczył się w Niemieckim Gimnazjum Reformowanym, po którego ukończeniu podjął pracę w fabryce Grohmana. Następnie kształcił się w szkole zawodowej w Monchengladbach, by zostać mistrzem przędzalnikiem, ale jednocześnie jego pasją była fotografia. Początkowo uwieczniał na zdjęciach przede wszystkim obiekty i miejsca związane z Niemcami i niemiecką kulturą, m.in. cmentarze z I wojny światowej. Wraz z innym łódzkim fotografem, Waldemarem Rodem, utworzył archiwum fotograficzne o nazwie Archiv Ostlandbild, które miało na celu rejestrować obecność Niemców w Polsce.
Do 1938 r. Alfred Kiss mieszkał na Bałutach przy ul. Dzikiej, później wyjechał z rodziną do Chemnitz, by powrócić do Łodzi po wybuchu wojny i przy ul. Piotrkowskiej 145 założyć własne studio fotograficzne Fotoarchiv Ostlandbild, gdzie gromadził zdjęcia Łodzi i regionu, a także rejestrował życie miasta pod okupacją niemiecką. Był m.in. autorem zdjęć zniszczenia łódzkich synagog, a w 1940 r. fotografował utworzenie getta. Dokumentował również oficjalne uroczystości, a zdjęcia publikowane były na łamach „Litzmannstadtter Zeitung”. W 1943 r. trafił do armii na front wschodni. Zmarł prawdopodobnie na Helu, 25 kwietnia 1945 r.
Z bogatej kolekcji archiwum Kissa zachowało się jedynie ok. 120 fotografii.
