Największe domy towarowe w Łodzi, które pojawiły się w tamtym czasie to PDT Uniwersal przy pl. Niepodległości oraz SDH Central przy al. Mickiewicza. Z uwagi na bogatą ofertę były one oblegane przez łodzian i klientów z całego kraju.
Pod koniec lat 60. XX w. uruchomiono przy ul. Piotrkowskiej jeszcze dwa średniej wielkości popularne obiekty handlowe: DH Magda oraz DH Domus. Ten pierwszy przyniósł powiew nowoczesności w formie wielobranżowego supersamu z samodzielnym zakupem towarów do koszyka. Bardzo istotny przez dziesiątki lat był dla łodzian również DH Domus, w którym można było – przynajmniej przez jakiś czas – zakupić meble i inne domowe sprzęty. Modernistyczny budynek zaprojektowało małżeństwo architektów Kurmanowiczów, wyprzedził on nieco start łódzkiego Manhattanu. Wcześniej stała tu kamienica, a w niej na przestrzeni lat mieściły się szkoła, zakład krawiecki oraz Pogotowie Lekarsko-Wypadkowe PCK i Ośrodek Transfuzji Krwi.
Supersamy w modzie
Wraz z budową dużych osiedli mieszkaniowych zaczęto projektować nieco większe placówki handlowe również na ich terenach. Przykładem może być DH Pionier, usytuowany w rejonie ulic Dąbrowskiego, Tatrzańskiej i Rydla na Dąbrowie, tworzący kompleks typowych dla czasów PRL pawilonów handlowo-usługowych i działający tam nadal od ponad 50 lat pod tą samą nazwą. Nieopodal, przy ul. Tatrzańskiej, działała również Dąbrówka.
Na osiedlu Teofilów od lat 70. XX w. zaopatrywano się w podstawowe dobra w centrum handlowym Teofil (ul. Aleksandrowska 38), które po gruntownej modernizacji w 2003 r. funkcjonuje do dziś. Uzupełnieniem handlu na starszych łódzkich osiedlach z lat 60. XX w. były ciekawsze architektonicznie placówki, np. Kapelusz Anatola przy ówczesnej ul. Gagarina (dziś ul. Paderewskiego) i Łamaniec przy ul. Zaolziańskiej na Kuraku albo – jak na Nowym Rokiciu lub na Dołach – wkomponowane w partery bloków ciągi sklepowo-usługowe.
