W 1968 r. ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Filmową, Telewizyjną i Teatralną im. Leona Schillera w Łodzi i zaliczana była do grona najzdolniejszych aktorek młodego pokolenia. Po studiach dostała etat w Teatrze Narodowym i w lipcu 1968 r. zadebiutowała u Adama Hanuszkiewicza w „Śnie nocy letniej”. Reżyser był pod wrażeniem gry 22-letniej Ewy, toteż była ona obsadzana w większości spektakli sławnego kreatora teatru.
Po dwóch latach aktorka miała już na swoim koncie 12 premier i uchodziła za wschodzącą gwiazdę. Gdy w 1969 r. do zespołu Teatru Narodowego dołączył Andrzej Kopiczyński, Żukowska straciła głowę dla starszego o 12 lat kolegi ze sceny, co dało początek małżeństwu oraz wielkiej, choć nieudanej miłości. Kopiczyński, dwukrotnie już wcześniej żonaty, zostawił nową partnerkę z 4-letnią córką i związał się z Moniką Dzienisiewicz-Olbrychską.
W latach 1968–1983 Ewa Żukowska była aktorką Teatru Narodowego w Warszawie, potem grała w Teatrze Studio, a od 1987 r. pracuje w zespole Teatru Dramatycznego. Sporadycznie występowała również na ekranie, np. w filmach: „Doktor Judym”, „Indeks”, „Krzyk”, „Idol”, „Zad wielkiego wieloryba” czy „Pogrzeb kartofla” oraz w serialu „Rodzina Połanieckich”. W latach 1997–2007 popularność przyniosła jej rola Matyldy w serialu „Złotopolscy”.
