Osada powstała w połowie XVI w., liczyła 16 gospodarstw chłopskich, cztery zagrodnicze, trzy chałupnicze i karczmę. Myląca jest nieco nazwa ul. Wólczańskiej, która wywodzi się od drogi wiodącej do Wólki. W rzeczywistości bowiem wieś leżała na zachód od gościńca prowadzącego z Łodzi do Rzgowa i Piotrkowa, wzdłuż drogi z Zarzewa do Rokicia. To rejon obecnych ulic: Czerwonej, Radwańskiej, Żwirki. W 1825 r. chłopów z Wólki wyrugowano siłą do Zarzewa i Widzewa, wieś przyłączono do Łodzi, a na jej terenie powstała część osady przemysłowej Łódka, która przyczyniła się do rozwoju fabrycznego miasta. W dawnej Wólce funkcjonowały pierwsze manufaktury bawełniane i warsztaty mechaniczne, m.in. drukarnia tkanin A.W. Potempy, farbiarnia czerwieni tureckiej J.T. Langego oraz zakład bawełniany L. Geyera.
Wieś Wólka. Osada, która stała się częścią Łodzi. Ile domostw liczyła?
Przemieszczając się obecnie południowym odcinkiem ul. Wólczańskiej, rzadko zdajemy sobie sprawę, że dawniej była tam wieś Wólka, zwana również Wólką Mierzączką, położona blisko miejsca, gdzie trakt piotrkowski przekraczał rzeczkę Jasień.
