Jan Moll studiował medycynę w Poznaniu, Nancy i Warszawie, gdzie w czerwcu 1939 r. uzyskał dyplom. W czasie wojny pracował jako chirurg w Radomiu, a po wojnie był związany ze Szpitalem im. J. Strusia w Poznaniu, gdzie w 1949 r. stworzył Oddział Chirurgii Torakalnej i się doktoryzował.
W 1958 r. wyjechał na roczne stypendium do kliniki chirurgicznej Uniwersytetu w Minneapolis, kierowanej przez prof. Clarence’a W. Lilleheia, gdzie zapoznał się z ówczesnymi osiągnięciami w kardiochirurgii. W tym samym roku przeniósł się do Akademii Medycznej w Łodzi, w 1961 r. otrzymał tytuł profesora i do 1983 r. kierował kliniką kardiologiczną Akademii Medycznej w szpitalu im. S. Sterlinga.
- ZOBACZ TAKŻE: Łódź po II wojnie światowej. Jak zmieniło się wielokulturowe miasto?
Zdobytą w USA wiedzę zastosował w swojej pracy i w 1959 r. w Łodzi wykonał pierwszą operację z wykorzystaniem krążenia pozaustrojowego. W l967 r. wszczepił pierwszą w Polsce sztuczną zastawkę aortalną, a także dokonał wszczepienia pierwszego sztucznego rozrusznika serca z wykorzystaniem elektrod. Dwa lata później podjął próbę pierwszego przeszczepu serca w Polsce. Ten pierwszy zabieg się nie udał, ale otworzył drogę do zastosowania tej metody w przyszłości.
