Starty kolarskie rozpoczął w dzieciństwie pod kierunkiem ojca. W latach 1967–1971 reprezentował barwy RTS-u Widzew, w latach 1972–1977 Społem Łódź. W 1974 ukończył studia na Wydziale Mechanicznym PŁ. Od 1978 r. startował w USA. Jego największymi osiągnięciami były brązowe medale na torze w konkurencji tandemów na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium (1972) i Mistrzostwach Świata w Montrealu (1974) – w obu imprezach startował z Benedyktem Kocotem. Był dwukrotnym mistrzem Polski: w 1970 r. w tandemach (z Januszem Kotlińskim) i w 1977 r. w wyścigu parami (z bratem, Jarosławem Bekiem). Ponadto sześciokrotnie zdobywał wicemistrzostwo Polski (w latach 1972 i 1974 w sprincie, w latach 1969 i 1971 w tandemach – w obu startach z Januszem Kotlińskim, a w latach 1970 i 1976 w jeździe parami – w obu startach z Jarosławem Bekiem), a dwa razy brązowe medale mistrzostw kraju (w 1970 r. w sprincie, w 1972 r. w tandemach – z Jarosławem Bekiem).
W 1983 r. został asystentem trenera kadry narodowej i olimpijskiej USA w kolarstwie torowym, a w latach 1986–1988, 1994–1999 i 2004 głównym trenerem. W latach 1989–1993 pracował w zawodowej grupie kolarskiej Grest & Coors Light, a w 2003 r. został dyrektorem grupy Saturn Cycling Team. Od 2000 do 2004 r. odpowiadał za blok sprintów w kadrze paraolimpijskiej USA. Żoną łódzkiego mistrza kolarstwa torowego jest była koszykarka ŁKS Łódź – Lucyna Kałużna.
