Po zakupie posesji pod nr. 29 na początku XX w. Landau zlecił wykonanie projektu nowej siedziby – trzypiętrowej kamienicy z mansardowym dachem – który w 1902 r. wykonał łódzki architekt Gustaw Landau-Gutenteger, a budowę ukończono rok później. Bank zajmował jedynie pierwsze piętro, a na drugim i trzecim wynajmowano cztery luksusowe mieszkania, natomiast parter zajęły sklepy.
Architektura budynku łączy neobarokową formę z detalami secesyjnymi – ornamentami roślinno-geometrycznymi i maskami. Secesyjny wystrój zdobił także wnętrza. Elewacja kamienicy od strony ul. Piotrkowskiej ma sześć okien, a dłuższa, od przecznicy – osiem. Obie łączy półokrągły narożnik zwieńczony kopułą. Nad głównym portalem, od ul. Piotrkowskiej głowa Merkurego – boga handlu, w otoczeniu liści i roślin, a w łuku portalu inicjały właściciela WL wplecione w dekoracje roślinne.
W latach międzywojennych gmach sprzedano Polskiemu Bankowi Przemysłowemu we Lwowie, a później prywatnemu właścicielowi. Zaraz po wojnie w kamienicy mieścił się Zarząd Centralny PUR. W 1952 r. w kamienicy otwarto drugi w Łodzi Dom Handlowy „Delikatesy”, a w 1962 r. na frontonie umieszczono pierwszy w mieście kolorowy, trzypiętrowy neon obrotowy.
