Między dobra łódzkie biskupstwa włocławskiego a dobra pabianickie kapituły krakowskiej wbijała się klinem wieś Chojny. Przez długi czas pozostawała w posiadaniu przedstawicieli szlacheckiej rodziny Stokowskich. W 1730 r. Chojny, rozdzielone na trzy części, należały do Kaspra, Mikołaja i Antoniego Stokowskich. W 1775 r. wieś nadal miała trzech właścicieli, ale największa część stanowiła własność Sulimierskiego. Znajdowały się tam dość duży dwór o dwóch kominach, zabudowania folwarczne, młyn, karczma oraz 13 gospodarstw chłopskich. Również do tej części zaliczano kaplicę – filię parafii w Mileszkach – przy której była plebania i jedno należące do niej gospodarstwo chłopskie. Druga z kolei część Chojen, obejmująca nieduży dwór, zabudowania folwarczne i 12 gospodarstw chłopskich, stanowiła własność Stokowskiego. Właścicielem trzeciej części był Janikowski. W niej także znajdował się dwór, zabudowania folwarczne oraz pięć gospodarstw chłopskich. Tak więc była to duża wieś z 3 folwarczkami, młynem, kaplicą i 31 gospodarstwami chłopskimi. Dość trudno ustalić, gdzie dokładnie leżały zabudowania folwarczne i chłopskie. Prawdopodobnie wszystkie trzy części Chojen graniczyły ze sobą i były usytuowane na południe od Wólki, na zachód od Wiskitna, na północ od Rzgowa i na wschód od Rudy. Kościół znajdował się obok dwóch stawów. Młyn, noszący nazwę Koc, stał w odległości ok. 2 km na zachód od wsi.
Gawędy łódzkie. Chojny – wieś na trzy części podzielona. Do kogo należały?
Dziś to jedno osiedle, ale dawniej Chojny były wsią składającą się aż z trzech części.
