Grażyna Bąkiewicz to nagradzana łódzka pisarka. Zanim rozpoczęła swoją przygodę z pisaniem, spełniała się w roli nauczycielki historii. – Najpierw próbowałam pracy w muzeum, ale nie podobało mi się. Potem zaczęłam pracować w szkole jako nauczycielka, jednak zawsze chciałam pisać, więc postanowiłam spróbować – wyjaśnia łodzianka. – Wszystko zaczęło się od bajek dla dzieci. Szkolne zdarzenia zainspirowały mnie do tworzenia bohaterów i ich przygód – tłumaczy pani Grażyna.
Bajki z szuflady
Impulsem do rozwijania pisarskiej kariery pani Grażyny był pierwszy sukces w konkursie na bajkę. – W latach 80. w księgarniach nie było zbyt wiele pozycji dla dzieci, więc kiedy wszystkie książki w domu były już przeczytane, wymyślałam własne opowieści. Spisywałam je na karteczkach i chowałam do szuflady – mówi Grażyna Bąkiewicz. – Znalazłam w gazecie ogłoszenie ogólnopolskiego konkursu na bajkę dla dzieci. Spisałam swoje prace, wysłałam je, a później okazało się, że moja bajka wygrała. To był mój wielki sukces. Potem przez kilka lat utwory ukazywały się w „Świerszczyku”, który nawiązał ze mną współpracę. Takie były początki mojej pracy – wyjaśnia pisarka.
Książka roku
Po sukcesie bajki dla dzieci łódzka pisarka postanowiła napisać nieco inną książkę.
– Na początku lat dwutysięcznych napisałam młodzieżową powieść „O melba!”, podejmującą trudny temat molestowania dzieci. W tamtych czasach nikt jeszcze tego zagadnienia nie poruszał – tłumaczy pani Grażyna. – Napisałam książkę, a potem schowałam ją do szuflady. Obawiałam się, jak odbiorą ją moi bliscy i czytelnicy. Do wysłania maszynopisu do redakcji namówiła mnie nastoletnia córka. Miesiąc później zadzwonił do mnie sam właściciel, który powiedział, że książka tak im się spodobała, że chcą ją natychmiast wydać. „O melba!” ukazała się w 2002 r. i jeszcze tego samego roku otrzymałam za nią pierwszą nagrodę IBBY [nagroda pisarzy tworzących dla młodych czytelników – przyp. red.] – mówi pisarka.
Łódzkie legendy
Historia naszego miasta zawiera wiele ciekawych legend, o których nie wszyscy słyszeli.
– Jestem łodzianką, więc chciałam przybliżyć historię Łodzi. Kiedy zaczynałam pisać książki historyczne, przygotowałam próbną wersję o Karolu Scheiblerze. Dla łodzian jest to ważna postać – wyjaśnia łódzka pisarka. – W książce „A u nas w domu. Opowieści dzieci fabrykanta” o łódzkim fabrykancie opowiadają jego dzieci, mówią, jak ich tata pracuje, co buduje i jakie rzeczy robi dla miasta. Ciekawostką jest legenda krążąca przez wiele lat wokół postaci Karola, który podobno był diabłem. Dzieci próbują dowiedzieć się, dlaczego łodzianie tak nazywają ich tatę – tłumaczy pani Grażyna. Drugą częścią serii jest „Złoty dukat” o Ludwiku Geyerze, a niedługo ukaże się „Król Bawełny” o Izraelu Poznańskim.
Literacki dorobek
W kręgu literatury dziecięcej popularnością cieszy się wciąż sprzedawany „Korniszonek”. – To utwór dla dzieci, które dopiero idą do szkoły. Korniszonek jest 7-latkiem, który nie chce się uczyć. Pomaga mu czarodziej – mówi pisarka. – Na początku pisałam dużo bajek i książek obyczajowych. Gdy zaczęłam jeździć na spotkania, podczas jednego z nich zapytałam dzieci, czy lubią historię. Powiedziały, że nie, co bardzo mnie zaskoczyło. Postanowiłam to zmienić i spopularyzować pewne historyczne odkrycia. Tak powstały książka „Mówcie mi Bezprym” o zapomnianym synu Bolesława Chrobrego oraz cała seria książek „Ale historia…”, której 12. tom, o Tadeuszu Kościuszce, ukaże się już niebawem – wyjaśnia pani Grażyna.
– Historyczne odkrycia naukowców przedstawiane są poprzez zabawne komiksy. Myślę, że w ten sposób pomagam dzieciom polubić historię – tłumaczy pisarka.
