Aktor i dyrektor
Urodził się 20 stycznia 1855 r. w Gdowie k. Wieliczki. Debiutował w Krakowie w 1876 r., a następne lata spędził w teatrzykach wędrownych. Do Krakowa powrócił po 7 latach i pozostał do 1900 r. Przez kolejne 4 lata występował w Teatrze Wielkim we Lwowie, w latach 1905–1913 był dyrektorem Teatru Miejskiego w Krakowie, natomiast w okresie międzywojennych przeniósł się do Warszawy, gdzie dwukrotnie objął dyrekcję Teatru Narodowego. Ze stolicy wyjeżdżał jednak na gościnne występy do Krakowa, Łodzi, Lwowa, Wilna, Poznania i wielu mniejszych miast.
Honorowy dyrektor Teatru Miejskiego
W Łodzi grał na tyle często, że w 1937 r. władze miasta przyznały mu honorowy tytuł dyrektora Teatru Miejskiego. Okupacje spędził w stolicy, a po wojnie osiadł w Krakowie, gdzie w 1954 r. nadano mu tytuł doktora honoris causa UJ. Zagrał także w kilku filmach, w tym rolę Bucholca w przedwojennej adaptacji „Ziemi obiecanej”. W ostatnim roku życia Solski świętował jubileusz 80-lecia pracy scenicznej i 5 czerwca 1954 r. po raz ostatni wystąpił w Teatrze Polskim w jednej z popisowych kreacji, grając Dyndalskiego w „Zemście” Fredry. Miał wówczas 99 lat i dobrą kondycję, a za sobą niemal 1000 ról!
