Popiersie kompozytora o wysokości 1 metra odlano z brązu i umieszczono na granitowym cokole z napisem: „Stanisławowi Moniuszce – łodzianie 1963”. Jednocześnie dawny Park Kolejowy przy dworcu Fabrycznym otrzymał imię kompozytora. Początkowo popiersie było usytuowane frontem do środka parku, ale na skutek interwencji wielu łodzian odwrócono je w stronę ul. Narutowicza. Dla Łodzi Moniuszko ma specjalne znaczenie, bo jego pieśń „Prząśniczka” stała się hymnem miasta.
Warto przypomnieć, że łodzianie uczcili pamięć kompozytora wystawieniem innego, monumentalnego pomnika w 1938 r. w parku im. Poniatowskiego, który niestety Niemcy zburzyli w czasie okupacji. Przedstawiał on stojącą postać kompozytora, wspartego jedną ręką na piszczałkach organowych. Płaszczyzny ścian dość wysokiego 3-częściowego cokołu zapełniły płaskorzeźby, przedstawiające postacie z popularnych oper. W 1957 r. rozpisano konkurs na projekt nowego pomnika Moniuszki. Nagrodzono i zatwierdzono do realizacji projekt Elwiry i Jerzego Mazurczyków, który na odsłonięcie czekał kilka lat, gdyż trudno był zdecydować o jego lokalizacji, a ponadto w tym czasie trwały prace przy rekonstrukcji pomnika T. Kościuszki na pl. Wolności.
