W 1844 r. działkę nabył farbiarz Karol Gebhardt i od strony ulicy wystawił okazały dom zbudowany według projektu budowniczego powiatu łęczyckiego, Ludwika Bethiera. Pod koniec lat 40. XIX w. budynek był uważany za najładniejszy gmach przy ul. Piotrkowskiej. Był to obiekt z neoklasycystyczną elewacją ozdobioną ośmioma pilastrami rozdzielającymi okna i dwuspadowym, krytym karpiówką dachem z dwoma kominami. Facjata miała trójkątne zakończenie i pokryta była cynkową blachą. W 1852 r. właścicielem posesji został drukarz perkali, Leonard Fessler, który mieszkał tam przez prawie 30 lat i prowadził farbiarnię. W 1880 r. najelegantszy klasycystyczny dom mieszkalny w Łodzi odkupił dla swojej rodziny Karol Scheibler i tym samym domknął od strony zachodniej całą swoją posiadłość, która stała się wizytówką rodzinnej fortuny. Dom został przebudowany potem na pałac, w którym od 1886 r. zamieszkał syn fabrykanta, Karol Scheibler, generalny spadkobierca firmy. Od 1956 r. budynek jest w użytkowaniu Politechniki Łódzkiej.
Najładniejszy budynek w Łodzi. Historia posesji przy Piotrkowskiej 266
Podczas regulacji osady Łódka w latach 1824–1828 posesję przy obecnej ul. Piotrkowskiej 266 przeznaczono pod budowę zajazdu, ale po wybuchu powstania listopadowego właściciel parceli uciekł do Niemiec, pozostawiając pusty plac.
