Pod tym adresem kibice szczypiorniaka bezbłędnie lokują Anilanę – jeden z najbardziej zasłużonych klubów w tej dyscyplinie sportu. Grali w nim m.in. medaliści olimpijscy, medaliści mistrzostw Polski oraz zdobywcy krajowego pucharu. Ciekawostką może być fakt, że niemal wszystkie swoje sukcesy osiągnęli w okresie, gdy nie mieli własnej hali! Ta przy ul. Sobolowej została oddana do użytku dopiero w roku 1986, gdy Anilana wywalczyła już niemal wszystkie swoje trofea.
Początki jako HKS
Formalnie Klub Sportowy Anilana rozpoczął działalność w roku 1963. Jego korzeni należy jednak szukać w okresie międzywojennym. Protoplastą był Harcerski Klub Sportowy, założony w roku 1922. Od 1948 r. tradycje tej organizacji były kontynuowane w Klubie Sportowym Chemia, który po czterech latach zmienił nazwę na KS Unia. Ta ostatnia w roku 1960 otrzymała od Zakładów Włókien Sztucznych Anilana teren przy ulicy Sobolowej. Znajdował się na nim m.in. odkryty basen z trybunami i zapleczem szatniowym. O hali do gier zespołowych nikt jednak wówczas nie myślał. Zrealizowano natomiast pomysł powołania do życia nowego stowarzyszenia. I tak 21 października 1963 r. formalnym następcą Unii został Klub Sportowy Anilana. W dniu narodzin nikt się chyba nie spodziewał, że już wkrótce będzie w nim funkcjonował jeden z najsilniejszych klubów piłki ręcznej w Polsce.
Największe sukcesy
Najlepszym okresem dla szczypiornistów Anilany były lata 70. i 80. poprzedniego stulecia. Pasmo sukcesów rozpoczęło się w sezonie 1970/1971, zakończonym zdobyciem brązowego medalu mistrzostw Polski. Łącznie gracze Anilany sięgnęli po sześć krążków tego koloru (1971, 1972, 1974, 1975, 1978, 1982). Pięć razy kończyli rozgrywki na drugim miejscu (1977, 1984, 1985, 1986, 1987), a w roku 1983 zdobyli historyczne mistrzostwo Polski. Do kolekcji dorzucili też dwa Puchary Polski (1973, 1977 r.). I tylko jeden z tych sukcesów odnieśli w hali przy Sobolowej. Pozostałe świętowali, występując gościnnie w innych łódzkich obiektach. Pod tym względem byli więc w odmiennej sytuacji niż hokeiści ŁKS. Ci ostatni jako pierwsi w Polsce mieli do dyspozycji kryte lodowisko, natomiast piłkarze ręczni Anilany jako jedyni w najwyższej klasie rozgrywkowej nie posiadali własnego obiektu. Nie przeszkodziło im to jednak w realizowaniu kolejnych sportowych wyzwań. Potwierdzeniem siły łódzkiej ekipy były występy poszczególnych zawodników w reprezentacji Polski, z którą zdobywali m.in. medale olimpijskie, mistrzostw świata i Pucharu Świata. W roku 1972 na IO w Monachium pojechali: Zygfryd Kuchta, Andrzej Szymczak i Włodzimierz Wachowicz. Cztery lata później w Montrealu Anilana znów miała trzech swoich reprezentantów. Tym razem do Kuchty i Szymczaka dołączył Ryszard Przybysz. To trio wróciło do Łodzi z brązowymi medalami. Do Moskwy na kolejne igrzyska pojechał natomiast Grzegorz Kosma.
Upadek i odrodzenie
Budowę hali przy Sobolowej rozpoczęto w roku 1979, jednak oddano ją do użytku dopiero siedem lat później, u progu przemian ustrojowych. Niestety, tego trudnego okresu KS Anilana nie przeszedł suchą stopą. Problemy finansowo-organizacyjne sprawiły, że jedenaście lat po otwarciu hali klub został zmuszony do zakończenia działalności. Jego miejsce zajęło Międzyszkolne Stowarzyszenie Piłki Ręcznej Anilana, które zostało dzierżawcą hali i rozpoczęło współpracę z istniejącym od kwietnia 2001 Uczniowskim Klubem Sportowym Elektronik, założonym w Zespole Szkół Elektronicznych przy ulicy Strykowskiej. Siedem lat później UKS zmienił nazwę na „Anilana” i samodzielnie podjął trud kontynuowania tradycji utytułowanego poprzednika. Stało się tak po plajcie MSPR, do której doszło w roku 2004. Od tego czasu UKS Anilana stara się nawiązać do najlepszych czasów łódzkiej piłki ręcznej. Klub odbudował szkolenie i w krótkim czasie stał się jednym z czołowych w kraju ośrodków młodzieżowego szczypiorniaka. Sukcesy w młodszych kategoriach wiekowych stały się też bazą do reaktywacji drużyny seniorskiej. W oparciu o własnych wychowanków Anilana wróciła do rywalizacji ligowej i aktualnie jest liderem grupy C I ligi.
Międzypokoleniowy łącznik Anilany
Symbolicznym łącznikiem pomiędzy „starym” i „nowym” była też ubiegłoroczna uroczystość nadania hali przy ul. Sobolowej imienia Andrzeja Szymczaka – najlepszego bramkarza świata lat siedemdziesiątych i jednego z symboli Anilany. Symboli, do których chcą nawiązywać kolejni wychowankowie klubu z Sobolowej. Drogę do narodowej kadry seniorów przetarł im już Piotr Jędraszczyk.
