Od początku była jednym z największych w kraju producentów krótkometrażowych filmów szkolnych i instruktażowych oraz jedynym producentem filmów popularnonaukowych, przyrodniczych, o sztuce czy obrazów dokumentalnych, a także kilku seriali i krótkich form fabularnych. Dorobek WFO przy ul. Kilińskiego 210 jest imponujący – to ok. 5 tys. obrazów, z czego ponad 1200 nagrodzonych na wielu festiwalach w kraju i na świecie. Przez wytwórnię przewinęła się plejada polskich dokumentalistów (np. W. Puchalski, J. Bławut, M. Drygas), a swoje kariery zaczynali tu również czołowi twórcy polskiej kinematografii, m.in. W.J. Has, K. Zanussi, M. Koterski, J. Machulski, J.J. Kolski oraz operatorzy: M. Dziworski, W. Dąbal, P. Edelman, Z. Rybczyński czy P. Sobociński. Łódzka Oświatówka szczęśliwie przetrwała, choć była zagrożona likwidacją, podobnie jak WFF przy ul. Łąkowej. Obecnie WFO należy do samorządu województwa łódzkiego i aby zachować oraz udostępniać cenne zbiory filmowe, przeprowadza ich digitalizację.
Oświatówka, czyli Wytwórnia Filmów Oświatowych w Łodzi. Jakie ma zasługi? [ŁODZIANIZM]
Potencjał Łodzi filmowej stworzyły powołane po wojnie różne instytucje branżowe: Instytut Filmowy, Wytwórnia Filmów Fabularnych, Szkoła Filmowa, studia animacji, a także Wytwórnia Filmów Oświatowych, utworzona formalnie 1 stycznia 1951 r., zwana potocznie Oświatówką.
