Bank Handlowy Łódzki i Bank Kupiecki Łódzki znajdowały się w rękach kół przemysłowo-handlowych. Głównym celem ich działalności do I wojny światowej było kredytowanie przemysłu i operacje papierami wartościowymi. Większość członków rad nadzorczych i zarządów banków rekrutowała się z burżuazji okręgu łódzkiego, którzy nie byli zainteresowani wpływami instytucji finansowych na wewnętrzne sprawy zakładów.
Banki w Łodzi na początku XX wieku
Na początku XX w. łódzkie banki akcyjne stanowiły połowę banków tego typu w Królestwie i dysponowały 1/3 kapitału zakładowego. Dominującą pozycję do czasu I wojny światowej utrzymał Bank Handlowy Łódzki, którego kapitał akcyjny w 1913 r. osiągnął 10 mln rubli. Dysponował on oddziałami w Warszawie, Lublinie, Radomiu i Kielcach oraz agenturami w Chełmie, Zamościu i Ostrowcu. Jego obrót w 1913 r. osiągnął 2,25 mld rubli, a w latach 1900–1913 zwiększył się niemal o 200%. Głównymi akcjonariuszami były rodziny Scheiblerów, Herbstów, Grohmanów, Schlosserów.
Bank Kupiecki odgrywał znaczną rolę na łódzkim, a później także na warszawskim rynku kredytowym. Głównymi udziałowcami, obok przedstawicieli łódzkiej i warszawskiej burżuazji, były rosyjskie banki akcyjne z Petersburga.
