W 1928 r. rozpoczął karierę bokserską w TG „Sokół”, a niedługo potem zdobył mistrzostwo Łodzi juniorów. W latach 1930–1938 walczył w barwach przyfabrycznego klubu IKP. Trzykrotnie był mistrzem Polski: w wadze lekkiej w 1931 r. oraz średniej w latach 1933 i 1936. Wystąpił 16 razy w reprezentacji Polski, odnosząc 12 zwycięstw, jednokrotnie remisując i trzykrotnie ponosząc porażkę. W karierze amatorskiej stoczył 157 walk, z których wygrał 133.
W 1938 r. za namową Stanisława „Zbyszko” Cyganiewicza wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie stanął na zawodowym ringu, używając nazwiska Henry Chemel. W 1945 r. był sklasyfikowany na czwartym miejscu w światowym rankingu wagi średniej. Ogółem stoczył 82 walki zawodowe, mając na koncie 56 zwycięstw, dwa remisy i 24 porażki. Jednym z jego przeciwników, z którym przegrał na punkty, był sławny Jake LaMotta (to bohater filmu M. Scorsese „Wściekły Byk”, którego zagrał Robert DeNiro). Zbyszko Cyganiewicz, który walczył w USA jako wrestler i był jednocześnie promotorem Chemela, procesował się z nim o pieniądze, a Henryk zakończył karierę w 1951 r. bez grosza i powrócił do pracy fizycznej. Pływał potem na statkach jako mechanik okrętowy. Zmarł na Florydzie 15 listopada 1998 r.
