Pochodziła z rodziny lekarskiej. Jej ojciec Aleksander był działaczem Bundu, łódzkim radnym i dyrektorem szpitala w Radogoszczu. Został zamordowany przez Niemców w grudniu 1939 r. Matka Aliny – Anna – ukończyła studia medyczne w Bonn. Jako pediatra rozpoczęła pracę w Szpitalu Anny Marii w Łodzi, a w 1927 r. wspólnie z mężem doprowadziła do utworzenia w Łagiewnikach sanatorium dla dzieci z gruźlicą.
Mała Ala ze słynnego „Elementarza” M. Falskiego, który był bliskim przyjacielem rodziny, była wzorowana właśnie na postaci Aliny. W 1939 r. wraz z bratem znalazła się w Warszawie, gdzie ich matka pracowała w szpitalu dziecięcym, a Alina uczyła się w szkole pielęgniarskiej. W czasie powstania w getcie w stroju sanitariuszki Czerwonego Krzyża wyprowadziła z płonących ruin Marka Edelmana – swojego przyszłego męża, z którym miała dwoje dzieci.
W 1945 r. wróciła do Łodzi, gdzie ukończyła studia medyczne i została pediatrą. Opiekowała się dziećmi chorymi na cukrzycę, założyła także poradnię nefrologiczną. Po wydarzeniach marcowych w 1968 r. wyjechała do Francji, gdzie od nowa budowała karierę zawodową. Zaangażowała się także w działalność organizacji Lekarze bez Granic i Lekarze Świata. Pracowała na statkach-szpitalach, pomagała chorym w Salwadorze, Czadzie, Afganistanie. W stanie wojennym organizowała pomoc. Nie wróciła do kraju, ale w 1991 r. założyła Fundację Dzieci Niczyje. Zmarła w Paryżu w 23 marca 2008 r. i tam została pochowana.
