Dzieciństwo i młodość spędziła w Łodzi. Jej ojciec, Abram Szeraszew, prowadził agenturę przy ul. św. Andrzeja 11 – sprzedawał części do szwajcarskich zegarków i narzędzia zegarmistrzowskie. Po maturze Roma zdała egzamin i zapisała się do pracowni prof. Konstantego Laszczki w krakowskiej ASP. Studiowała z przerwami od 1919 do 1928 r., a rok spędziła w Wiedniu u prof. A. Hanaka.
W trakcie studiów wyszła za mąż za Jozuego Abrahamera, syna jednego z zamożniejszych ludzi w Krakowie. Po studiach urządziła pracownię w mieszkaniu przy al. Słowackiego 4, a jej teść zamówił u niej zdobienie fasady domu, który budował na ul. Asnyka. Roma wyrzeźbiła również fontannę znajdującą się na podwórku.
W czasie wojny Abrahamerom udało się zdobyć dokumenty Polaków zmarłych w Brazylii i wyjechali do Warszawy. Od tego momentu Szereszewska przyjęła nową tożsamość i występowała jako Joanna Grabowska. W 1945 r. działała w Związku Polskich Artystów Plastyków. Jej prace były wystawiane w Zachęcie i Muzeum Narodowym w ramach prezentacji powojennej rzeźby polskiej. Jesienią 1955 r. była na wycieczce z ZASP w Albanii, gdzie powstał dziennik zawierający opisy i szkice artystyczne. W 1959 r. wykonała statuetkę Syrenki – nagrody w corocznym konkursie RSW. Rzeźby powstawały w jej pracowni na Saskiej Kępie. Artystka zmarła w Warszawie 21 grudnia 1970 r.
