Ukończył gimnazjum w Toruniu, a następnie politechnikę w Grenchen i jako dyplomowany inżynier odbywał praktykę w fabrykach włókienniczych w Anglii i Belgii. Po powrocie do Łodzi zasłynął jako rzutki inwestor, działacz gospodarczy, a przede wszystkim główny sukcesor oraz prezes ogromnej firmy o wartości 14 mln rubli. Co prawda, po śmierci Karola Scheiblera w 1881 r. większość majątku należała do jego żony Anny, ale interesy rodziny w towarzystwie akcyjnym reprezentował de facto najstarszy syn, który kontynuował dzieło ojca. W 1887 r. ożenił się z Anną Julią Melanią, córką Ludwika Grohmana, a w wolnej RP, w 1919 r. dokonał fuzji przedsiębiorstw Scheiblerów i Grohmanów, tworząc w 1921 r. prawdziwe imperium – Zjednoczone Zakłady Przemysłowe K. Scheiblera i L. Grohmana Sp. Akc.
Zmarł w Lućmierzu pod Łodzią 29 maja 1935 r., a stery firmy przejął – podobnie jak wcześniej – najstarszy z czterech synów, Karol Wilhelm Scheibler III, urodzony w Łodzi 21 września 1888 r. Świetnie wykształcony w Europie, od 1913 r. był dyrektorem zakładów spółki akcyjnej Scheiblerów. Powtarzalność imion sukcesorów wraz z numeracją przywodzi na myśl tytulaturę rodową, ale taką właśnie, „przemysłową arystokrację”, bogatszą od niejednego króla, mieliśmy kiedyś w Łodzi...
