Telefon Życzliwości w Łodzi działa już od 6 lat. To źródło wiedzy i recepta na samotność!

Jak działa Telefon Życzliwości?

Telefon Życzliwości to wspólny projekt Oddziału ds. Polityki Senioralnej Urzędu Miasta Łodzi oraz Fundacji Subvenio. Opiera się na pracy zespołu, w którym pojawili się wolontariusze w różnym wieku, ale ich główny trzon zawsze stanowili sami seniorzy. Telefon Życzliwości zakłada bowiem zasadę samopomocy i wykorzystanie potencjału samych seniorów – wolontariuszy. A odpowiada na potrzeby samotnych, wykluczonych, potrzebujących rozmowy osób starszych. Osoby dzwoniące do Telefonu Życzliwości mogą liczyć na rozmowę z wolontariuszami, którzy wspierają ich, podtrzymują na duchu, udzielają wsparcia emocjonalnego czy pomagają w uzyskaniu potrzebnych informacji. Seniorzy - wolontariusze dyżurują przy telefonie, który stał się źródłem wiedzy, receptą na samotność i szansą na rozmowę. Dzwoniąc pod numery: 42 638 50 32, 739 903 452, 739 903 453 można zasięgnąć porad psychologicznych, prawniczych oraz informacji dotyczących różnych form spędzania wolnego czasu dedykowanych osobom 60+ w naszym mieście, a także dowiedzieć się jak dołączyć do kadry Telefonu Życzliwości.

Wolontariusze Telefonu Życzliwości zauważyli z czasem, że jest grupa osób, która dzwoni do nich regularnie... I tak powstał Halofon.

Halofon

W trakcie kilkuletniej działalności, osoby dzwoniące do Telefonu Życzliwości sygnalizowały potrzebę systematycznego kontaktu z wolontariuszami podnoszącymi słuchawkę. Tak narodził się pomysł utworzenia Halofonu, w ramach którego wolontariusze - seniorzy, mogą utrzymywać systematyczny kontakt z podopiecznymi seniorami: dzwonić do nich z pytaniem o samopoczucie, zdrowie, prowadzić rozmowy na interesujące ich tematy. Stałą opieką objęte są zazwyczaj osoby samotne lub z powodu swoich dysfunkcji nieopuszczające domu. Seniorzy z centrum seniora sami szukali sposobu finansowania takiego projektu. Wraz z fundacją Subvenio napisali projekt i dostali grant na Halofon. Za pozyskaną kwotę kupiono telefony komórkowe dla wolontariuszy i dziś kilkunastu seniorów i seniorek z CZAS sprawuje „opiekę" nad ponad 20 innymi seniorami, osobami niedołężnymi czy niepełnosprawnymi. Kontaktują się ze swoimi podopiecznymi przynajmniej raz w tygodniu. Czasem wystarczy zwykła rozmowa z podopiecznym, czyli spędzenie z nim chwili czasu. Czasem porada. Jeśli jest ona specjalistyczna - można wysłać np. do podopiecznego do domu prawnika lub umożliwić mu taką rozmowę przez telefon. Podobnie jest w przypadku porady psychologa. Trzeba mieć bowiem świadomość, że nie wszyscy seniorzy są tak otwarci na świat i rzutcy, jak wolontariusze. Wielu z nich nie ma dostępu do komputera i internetu, więc zdobycie tak prostej dla nas informacji jak np. kontakt do poradni zdrowia czy lekarza specjalisty - nie jest łatwe. Taki wolontariusz - często w wieku samego dzwoniącego o pomoc - jest jedynym oknem na świat i szansą na uzyskanie informacji. Dodatkowym atutem takiego seniora - wolontariusza jest właśnie jego wiek! Wolontariusz o wiele lepiej rozumie, co niesie za sobą starość i niedołężność. A samej starszej osobie potrzebującej pomocy - łatwiej będzie się o nią zwrócić do kogoś niemal w swoim wieku. Zwykła rozmowa też jest łatwiejsza - to samo pokolenie pamięta podobne filmy, książki, muzykę.