Jego wielką karierę brutalnie przerwał wybuch II wojny światowej. 81 lat temu – 7 października 1943 roku w sowieckim łagrze zmarł Eugeniusz Bodo – jedna z najjaśniejszych gwiazd dwudziestolecia międzywojennego.
Początki kariery, ale i artystycznych inspiracji Eugeniusza Bodo związane są z Łodzią. To właśnie tu dorastał i spędził pierwsze lata życia. Urodził się w Genewie w 1899 roku w polsko-szwajcarskiej rodzinie jako Bohdan Eugène Junod. W Łodzi rodzina Junod zamieszkała przy ul. Spacerowej, obecnie al. Kościuszki. W 1907 roku ojciec Eugeniusza zafascynowany wynalazkiem kina założył przy ul. Piotrkowskiej 21 popularny kino-teatr „Urania”. W Uranii Eugeniusz Bodo miał też swój sceniczny debiut.
Eugeniusza Bodo kusiła stolica
W Warszawie zaczął występować obok Hanki Ordonówny, Zuli Pogorzelskiej i Mieczysława Fogga w popularnych kabaretach: „Qui Pro Quo”, „Morskie Oko” czy „Cyrulik Warszawski”. Jego kariera nabrała rozpędu. Przyjął pseudonim Bodo od pierwszych sylab imienia swojego i matki – Bogdan i Dorota.
Sławę przyniosły mu filmowe produkcje: „Czy Lucyna to dziewczyna?", „Paweł i Gaweł", „Piętro wyżej". Wykonywał w nich piosenki, które stały się szlagierami międzywojnia - „Ach, śpij kochanie", „Umówiłem się z nią na dziewiątą", „Już taki jestem zimny drań". Piosenkę „Seksapil” zaśpiewał w kobiecym przebraniu jako pierwszy mężczyzna w historii polskiego kina. W sumie zagrał w ponad 30 produkcjach, dołączył do grona takich gwiazd jak Jadwiga Smosarska, Aleksander Żabczyński czy Adolf Dymsza. Sam zaczął też produkować filmy we własnej wytwórni „Urania-Film”.
Tuż przed wybuchem wojny był u szczytu popularności
Jego sceniczny temperament sprawił, że stał się bożyszczem kobiet. Ogromne dochody pozwoliły mu stać się jednym z najbardziej eleganckich mężczyzn Warszawy. Wylansował modę na tweedowe marynarki. Przy ul. Foksal otworzył kawiarnię Cafe Bodo.
II wojna światowa gwałtownie przerwała karierę artysty. Gdy wybuchła, Bodo ze stolicy wyjechał do Lwowa. Chciał wyemigrować do USA. W 1941 NKWD aresztowało go pod zarzutem szpiegostwa na rzecz Polski i Niemiec. Prawdopodobnie przyczynił się do tego również udział artysty w antyrosyjskich filmach.
Trafił do 2 sowieckich więzień, następnie został skazany na 5 lat łagru w Kotłasie - wyjątkowo rygorystycznego obozu wychowawczego. Eugeniusz Bodo zmarł po ciężkiej chorobie 7 października 1943 na pelagrę połączoną ze skrajnym wycieńczeniem.
