Dokąd można było się wybrać w pobliżu Łodzi? Najbliżej było chyba do Andrespola, Wiśniowej Góry, Bedonia, Justynowa. W kierunku północnym były Grotniki i Sokolniki, na zachód – Żabiczki, na południe – Tuszyn i Kolumna. Znane były także Żakowice, Kaletnik czy Tworzyjanki, a popularnością cieszyły się nieco dalej położone Spała i Inowłódz. Jeszcze w czasach PRL w wymienionych miejscowościach organizowane były kolonie dla dzieci, a letnicy z miasta pojawiali się w gospodarstwach wielu wsi przyległych do Łodzi powiatów, nie licząc dzieciaków, które wyjeżdżały masowo na letniska do dziadków czy rodziny na wsi.
Letniki i letniska. Czy wiesz, gdzie wypoczywano latem w dawnej Łodzi? [ŁODZIANIZMY]
Letnikami nazywano dawniej w Łodzi okres letniego wypoczynku. Na letniki masowo wyjeżdżali z miasta fabrykanci z rodzinami – ci bogaci do kurortów w Europie albo do wód w kraju, a nieco mniej zamożni w okolice miasta. I wtedy mówiono, że „jedziemy na letnisko”, a mieszkańcy wiosek i osad nazywali gości letnikami.
