Podczas lipcowej burzy wezbrana rzeczka Bałutka zniszczyła mostek na ul. Siewnej. Dawni włodarze miasta często musieli mierzyć się z tego typu katastrofami.
Trudno w to uwierzyć, ale w drugiej połowie XIX w. w Łodzi było aż 128 różnych mostów i mostków. Liczne cieki wodne, otwarte rowy i rynsztoki odprowadzające ścieki i deszczówkę wymagały budowy coraz to nowych przepraw. Mało kto obecnie zdaje sobie sprawę z tego, jak wiele było mostków w ścisłym centrum miasta. Tylko na ul. Piotrkowskiej – trzy: przy ul. Próchnika (na dawnej rzeczce zwanej Ciekiem od Piotrkowskiej), na Jasieniu przy Białej Fabryce i na Dąbrówce, przy obecnym pl. Niepodległości.
Łódź – miastem mostów
Mosty z centrum miasta znikały wraz z przekierowywaniem dawnych rzeczek do podziemnych kanałów. Po jednym z mostów na Dąbrówce została wyjątkowa pamiątka
w postaci ceglanej balustrady. Można ją zobaczyć na ul. Wólczańskiej przy Pięknej. Kolejne mosty na Dąbrówce znajdowały się na ulicach: Piotrkowskiej oraz Rzgowskiej przy ul. Dąbrowskiego. Na kanale dawnej Karolewki, na odcinku od skrzyżowania ul. Zielonej z al. Kościuszki w kierunku dworca Łódź Kaliska, istniało aż 12 mostków! Tyle zaznaczono na mapach Łodzi pochodzących z przełomu XIX i XX wieku.
Na Lamusie mostki zbudowano na al. Piłsudskiego przy Wodnej oraz ulicach: Nawrot, Fabrycznej, Tylnej i Tymienieckiego przy Kilińskiego. Na rzece Wólce powstały mostki na ulicach: Skrzywana, Wróblewskiego i Skorupki. Ciek od ul. Piotrkowskiej (dopływ Łódki) wymagał utrzymania mostków na Jaracza, Wschodniej, Piotrkowskiej, Zachodniej, Gdańskiej/Legionów, Mielczarskiego i Ogrodowej. Idąc przejściem dla pieszych na ul. Kilińskiego przy Północnej, pokonujemy ulicę w miejscu, w którym znajdował się most na Łódce. Na płynącej przez Stare Miasto Łódce zbudowano aż pięć przepraw na ulicach: Kilińskiego, Północnej/Wolborskiej, Wschodniej, Nowomiejskiej i Zachodniej.
