Obie osady przemysłowe, czyli Łódka i Nowe Miasto, połączyły się ze sobą jednak tylko po wschodniej stronie traktu piotrkowskiego, bo po zachodniej stronie rozdzielała je kilkusetmetrowa zielona przestrzeń niw staromiejskich, które oparły się regulacji przemysłowej. Na odcinku pomiędzy ul. Dzielną (Narutowicza) i ul. Południową (Rewolucji 1905 r.) aż do drugiej połowy XIX w. pola dochodziły bezpośrednio do głównej ulicy.
Od małej Łódki do wielkiej Łodzi. Gdzie przebiegały granice dawnych kolonii i jak funkcjonowały?
Utworzona w połowie lat 20. XIX w. osada przemysłowa Łódka dała impuls do dalszego fabrycznego rozwoju Łodzi i szybko się rozrastała. Przede wszystkim znacznie powiększono istniejącą już kolonię tkaczy bawełniano-lniarskich. W kierunku południowym przedłużono ją aż po granice klucza dóbr rządowych, w kierunku zaś północnym do ul. Dzielnej.
