Zasilana jest deszczówką oraz wodami drenażowymi, które przesączają się przez grunt w parkach Staromiejskim i Helenów do podziemnego kanału. Podobne zjawisko ma miejsce w innych parkach: Źródliska, Nad Jasieniem, Reymonta czy Poniatowskiego, gdzie wody gruntowe zasilają podziemne kanały rzeczek: Lamus, Jasień czy Karolewki.
Średniowieczna Łódź
Łódka była niewielką i płytką, choć kapryśną strugą. Często wylewała w czasie wiosennych roztopów. Płynęła przez Stare Miasto w głębokiej dolinie. Do dziś można ją zobaczyć w parkach Helenowskim i Staromiejskim. Stromo po stokach pradoliny Łódki opadają ulice: Źródłowa, Franciszkańska, Kilińskiego, Solna, Wschodnia i Nowomiejska. Wchodząc pod ziemię pod parkiem Staromiejskim przenosimy się w czasie do początków miasta. Dno kanału jest pewnie na poziomie historycznych warstw z okresu średniowiecznej Łodzi. Kanał przebiega w miejscu, w którym znajdował się staw. Pod ziemią dotrzemy też do miejsca, w którym znajdowała się grobla na stawie i młyn, zamieniony z czasem w pierwszą w mieście maszynę włókienniczą. Pod koniec XIX wieku staw zasypano, a rzekę zamieniono w wysypisko śmieci i kanał ściekowy. Był on źródłem licznych epidemii, dlatego też zdecydowano o ukryciu Łódki w podziemnym kanale.
